'De naleving van kinderrechten in Nederland staat onder druk'

Sahin is uitermate gemotiveerd om kinderrechten op de agenda te krijgen: “Opkomen voor rechten van kinderen zit als het ware in mijn DNA. Om mijn kennis op het terrein van kinderrechten te vergroten, heb ik twee jaar geleden het vak Inleiding Jeugdrecht aan de Rijksuniversiteit Leiden gevolgd. Mijn betrokkenheid heeft deels ook te maken met het feit dat ik zelf ouder ben van een kind met een complexe zorg- en onderwijsvraag. Daardoor zie ik dat ook in een welvarend land als Nederland toegang tot fundamentele voorzieningen voor kinderen niet vanzelfsprekend is. Ook in mijn politiek-bestuurlijke functies heb ik mij ingezet om de positie van kinderen te verbeteren. Mijn kennis over het openbaar bestuur helpt mij in mijn rol als voorzitter om de impact van het Kinderrechtencollectief te vergroten. Mijn doel is dat kinderrechten in Nederland beter zijn geborgd en worden nageleefd.” 


Huri Sahin
 
Kinder-RES  
In het dagelijks leven werkt Sahin aan de uitvoering van het Nationaal Programma Regionale Energiestrategie. “Ik adviseer regio’s bij het opstellen van plannen die gaan bijdragen aan het tegengaan van de gevolgen van de temperatuurstijging. Deze plannen (regionale energiestrategieën, RES) zijn onderdeel van het Klimaatakkoord.” Sommige regio’s betrekken daar actief kinderen en jongeren bij, stelt Sahin, met instemming: “Mooi voorbeeld is de regio Zeeland, waar ook de plannen zijn vertaald in een kinder-RES.” Daarnaast is ze lid van de Raad voor het Openbaar Bestuur, een onafhankelijk adviesorgaan van regering en parlement. Deze Raad adviseert over de inrichting en het functioneren van het openbaar bestuur in Nederland. Ook is ze actief geweest als gemeenteraadslid, Statenlid en wethouder. 

Speelforum 
Sahin is een veelgevraagd spreker. Op 23 september was ze keynote spreker tijdens het Speelforum, georganiseerd door Ruimte voor de Jeugd. Het Kinderrechtenverdrag, en waarom bestuurders op het gebied van ruimtelijke ordening daar ook bekend mee zouden moeten zijn, zeker ook in het licht van de aanstaande Omgevingswet, was onderwerp van haar lezing (1). Ze benadrukte ook toen dat het belangrijk is dat bestuurders, maar ook beleidsmakers in het openbaar bestuur - van Rijk, gemeente, regio, provincie tot en met de waterschappen – zich bewust zijn van het belang van kinderrechten. “Het borgen van kinderrechten in beleid en wetgeving is in het belang van kinderen, en zorgt voor beter en toekomstbestendig beleid. Door vanaf de start na te denken wat de effecten van je keuzes zijn voor kinderen, ook bij de inrichting van onze schaarse ruimte, kun je zorgen voor een gezonde en veilige leefomgeving en kun je als overheid keuzes maken die ook op de lange termijn positieve effecten hebben. Juist nu, in een tijd waarin we te maken hebben met de gevolgen van de klimaatverandering, zullen kinderrechten bij ruimtelijke ordeningsvraagstukken nageleefd moeten worden. Wij hebben de plicht om een leefbare planeet voor onze kinderen achter te laten.”  

Kinderen in de wacht 
Die leefbare planeet is nog ver weg; er is nog een lange weg te gaan voor beleidsmakers, benadrukt Sahin: “In onze ngo-rapportage, die we op 30 april j.l. overhandigden aan demissionair staatssecretaris Paul Blokhuis en het VN-Kinderrechtencomité hebben wij nadrukkelijk de boodschap uitgedragen: geef uitvoering aan kinderrechten in Nederland. Uit de ngo-rapportage blijkt dat veel kinderen in Nederland in de wachtstand staan: kinderen wachten op jeugdzorg, wachten op passend onderwijs en wachten te lang op het besluit of ze in Nederland mogen blijven.” 

Bewustwording vergroten  
Sahin stelt dat in ons land de bewustwording voor de naleving van kinderrechten vergroot moet worden. “Ik begrijp bijvoorbeeld niet dat wij als enige land een voorbehoud hebben gemaakt op artikel 26 van het Kinderrechtenverdrag waarin is vastgelegd dat kinderen recht hebben op sociale voorzieningen. Hiermee is een zelfstandig beroep op sociale zekerheid bij de nationale rechter door kinderen onmogelijk gemaakt. Dit voorbehoud zou ingetrokken moeten worden.  

Een ander punt van zorg is dat de decentralisatie van de Jeugdwet (ingevoerd in 2015) nog niet tot een betere toegang tot zorg heeft geleid. In onafhankelijk onderzoek is nu ook vastgesteld dat gemeenten te weinig middelen hebben gekregen om hun taken op het gebied van jeugdzorg goed uit te kunnen voeren.  

Voor mij tonen deze twee punten aan dat de overheid veel beter zorg moet dragen voor de verankering van kinderrechten in wetgeving en beleid en de mening van kinderen echt moet waarderen.” 

Ook positieve ontwikkelingen 
Sahin ziet ook positieve ontwikkelingen: ‘Veel gemeenten willen op creatieve wijze kinderen en jongeren betrekken bij hun beleidsvorming. Zo zijn er kinderburgemeesters, jongerenraden, jongerenambassadeurs. Kinderen worden vaak door de gemeente betrokken bij de keuze voor een speelplek. Maar het kan natuurlijk altijd beter en structureler. Mooi voorbeeld vind ik de wijze waarop de gemeente Hoeksche Waard kinderen en jongeren actief heeft betrokken bij hun Omgevingsvisie. Kinderen droegen bij via een tekenwedstrijd, jongeren zijn bereikt door hen op school te bezoeken. Aan de hand van ansichtkaarten ‘waar ben je trots op en wat kan beter’ ging de gemeente met jongeren in gesprek over de toekomst van de Hoeksche Waard. Ik ben zelf ook trots op mijn motie als Statenlid waarbij ik heb voorgesteld om vanuit de provincie meer groenblauwe schoolpleinen te realiseren.”

Dit artikel is verschenen in BuitenSpelen 03/2021. Lees meer van BuitenSpelen in onze digitale bibliotheek.